وقتی صحبت از میل جنسی بیشازحد به میان می‌آید، ذهن ما شروع به قضاوت میکند. قضاوت‌های اخلاقی یا کلیشه‌های فرهنگی، اما «نیمفومانیا» چیزی فراتر از آن است؛ اختلالی روان‌شناختی با ریشه‌های عمیق در اضطراب، مشکلات عاطفی و مشکلات ذهنی. چرا برخی افراد نمی‌توانند این میل را کنترل کنند، و آیا این یک بیماری واقعی‌ست یا برچسبی برای سرکوب زنان؟ با ما همراه باشید.
اعتیاد جنسی چیست؟
نیمفومانیا مشکلی است که در آن فرد نمی تواند رفتار جنسی خود را کنترل کند. این اختلال با نام های مختلفی مانند اعتیاد جنسی، بیش فعالی جنسی و رفتار جنسی وسواسی تعریف می شود. در واقع، نیمفومانیا نامی است که به اختلال بیش فعالی جنسی در زنان نسبت داده می شود و به اعتیاد جنسی در مردان، ساتیاریازیس می گویند. افکار جنسی مداوم، بر توانایی فرد در کار، ایجاد روابط عاطفی و انجام وظایف روزانه خود تأثیر می گذارد. همچنین می تواند به عنوان وضعیتی در نظر گرفته شود که در آن فرد، صرف نظر از اینکه شریک جنسی اش کیست، روابط جنسی برقرار می کند. حتی افراد مبتلا به اعتیاد جنسی ممکن است از این واقعیت آگاه باشند که لذت حاصل از این روابط واقعی نیست، بلکه لذتی کاذب است.
نیمفومانیاک چه نشانه هایی دارد؟
برای افراد مبتلا به اعتیاد جنسی، هدف صرفا انجام عمل جنسی است. فرد پس از انجام آن، تسکین موقتی را احساس می کند، اما پس از مدتی دوباره می خواهد این کار را انجام دهد. این امر در یک چرخه معیوب ادامه می یابد. افراد مبتلا به اعتیاد جنسی (نیمفومانیا) ممکن است به الگوهای مختلف رفتار جنسی معتاد شوند. این امر می تواند وضعیت را پیچیده کند. علائم اعتیاد جنسی شامل موارد زیر است:
- خودارضایی وسواس گونه
- تمایل به برقراری روابط متعدد و یک شبه
- استفاده مداوم از پورنوگرافی
- ناتوانی در مهار انگیزه های جنسی و تجاوز به حریم افرادِ درگیر در فعالیت جنسی
- عدم کسب رضایت عاطفی از روابط جنسی
- احساس گناه و شرم
- صرف زمان و انرژی بیش از حد برای فعالیت های جنسی
- طولانی کردن غیرضروری رفتار جنسی، فراتر از هدف مورد نظر
- اجتناب از فعالیت های اجتماعی یا مسئولیت های شغلی
- تجربه پریشانی، اضطراب، بی قراری و خشم در صورت عدم ارضای میل جنسی
نیمفومانیاک یا اعتیاد به سکس
نیمفومانیاک، یعنی ناتوانی در کنترل میل جنسی و انجام رفتارهای جنسی مکرر و بی قاعده با افراد مختلف. افراد مبتلا به این مشکل، نمی توانند در برابر وسوسه جنسی مقاومت کنند. در برخی افراد، این مشکل با علائمی مانند خودارضایی بیش از حد و درگیری افراطی با محتواهای پورنوگرافی خود را نشان می دهد. اعتیاد جنسی یک بیماری مغزی قابل درمان است. ریشه این مشکل عموما به آسیب های دوران کودکی برمی گردد. روش EMDR برای کار روی آسیب های روحی در این زمینه بسیار مؤثر است.
درمان با هیپنوتیزم
یکی از بهترین درمان های نیمفومانیاک هیپنوتیزم است، هیپنوتیزم می‌تواند در کنار روان‌درمانی و مشاوره به کنترل تکانه‌ها و بازسازی الگوهای ذهنی کمک کند. ترکیب این روش‌ها همراه با تغییر سبک زندگی (مدیریت استرس، ورزش، و پرهیز از محرک‌های جنسی ناسالم) بهترین نتیجه را خواهد داشت. هیپنوتیزم می‌تواند به‌عنوان یک روش کمکی برای درمان نیمفومانیا مورد استفاده قرار گیرد.
- هیپنوتیزم می‌تواند به فرد کمک کند تا میل جنسی بیشازحد را کاهش دهد و خودکنترلی بیشتری داشته باشد.
- تقویت عزت نفس: بسیاری از افرادی که دچار نیمفومانیا هستند، عزت نفس پایین و احساس گناه یا شرم زیادی دارند. هیپنوتیزم می‌تواند به بازسازی تصویر ذهنی فرد از خودش کمک کند.
- اصلاح الگوهای ذهنی ناسالم: هیپنوتیزم به تغییر افکار و باورهای نادرست درباره روابط و میل جنسی کمک میکند.
اختلالات روانی مرتبط با نیمفومانیا:
اختلال دوقطبی
دوران شیدایی یا مانیا، که یکی از مراحل اختلال دوقطبی است، تمایل به رفتارهای جنسی پرخطر و افراطی به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. افراد مبتلا در این دوره‌ها میل جنسی خود را به طور چشمگیری افزایش یافته و ممکن است کنترل رفتارهای خود را از دست بدهند.
اختلال شخصیت مرزی
این اختلال با ویژگی‌های اضطراب شدید، ترس از ترک شدن و نوسانات خلقی همراه است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است برای مقابله با احساسات ناخوشایند درونی یا از ترس رها شدن، به رفتارهای جنسی افراطی و جلب توجه از طریق روابط جنسی روی بیاورند.
اختلال شخصیت نمایشی
این اختلال با نیاز شدید به جلب توجه و نمایش رفتارهای اغواگرانه شناخته می‌شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است برای جلب توجه دیگران، رفتارهای جنسی بیشازحد و تحریک‌آمیز را از خود بروز دهند. گاهی این افراد اندام جنسی خود را به دیگران نشان می دهند و از این طریق به لذت جنسی میرسند.
اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)
در برخی از موارد نادر، افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی ممکن است دچار افکار وسواسی جنسی شده و به‌طور اجباری و غیرارادی به اعمال جنسی روی بیاورند. این رفتارها معمولاً به‌عنوان واکنشی به اضطراب و افکار مزاحم بروز می‌کنند.
انواع اعتیاد جنسی کدامند؟
فرد مبتلا به اعتیاد جنسی، می تواند در طیف گسترده ای از رفتارهای جنسی وسواس گونه، از خودارضایی و جستجوی محتوای پورنوگرافی در فضای مجازی گرفته تا مراجعه به مراکز ارائه خدمات جنسی و چشم چرانی، مشارکت نماید. این اختلال، نه تنها زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد، بلکه می تواند اثرات مخربی بر زندگی سایر افراد نیز داشته باشد.
- چشم چرانی و خودنمایی جنسی: یک چشم چران می تواند ساعت ها بدون خستگی زنی را که در پنجره اتاق خواب ایستاده یا در داخل خانه راه می رود، تماشا کند. او ممکن است با دیدن او خودارضایی کند و حتی به سمت آن زن برود و در مقابل او انزال کند. هرچند این عمل تحت عنوان «جرم مزاحمت و آزار جنسی» قرار می گیرد.
- محتوای پورنوگرافی: یک فرد معتاد ممکن است پول و زمان خود را صرف مجله های پورنوگرافی، نمایش های برهنه، فیلم ها و وبسایت های پورنوگرافی کند.
- اعتیاد جنسی مجازی: فرد معتاد می تواند بسیاری از سایت های پورنوگرافی را دانلود کند و نیاز جنسی خود را با کارگران جنسی مجازی برآورده کند. اینترنت، اعتیاد جنسی جدیدی ایجاد و وضعیت افراد مبتلا را بدتر می کند.
- خودارضایی: اگرچه خودارضایی یک رفتار طبیعی است، اما معتادان گاهی اوقات می توانند به خود آسیب برسانند. بسیاری از افراد مبتلا به اعتیاد جنسی، خودارضایی را به عنوان راهی برای شکست در رابطه جنسی یا احساس کمبود مردانگی قلمداد می کنند.
- رابطه جنسی پولی: برخی افراد، به این وسواس دچار هستند که برای تغییر مداوم شریک جنسی، رابطه جنسی پولی داشته باشند.
چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به نیمفومانیاک هستند؟
این اختلال در ۳ درصد مردان و ۱ درصد زنان دیده می شود. استفاده از اینترنت، شیوع آن را در زنان افزایش می دهد. در ایالات متحده آمریکا، ۸ درصد مردان و ۳ درصد زنان؛ و در ایتالیا، ۴.۲ درصد مردان و ۱.۵ درصد زنان به اعتیاد جنسی مبتلا گزارش شده اند.
این اختلال در گروه سنی ۲۵ تا ۵۰ سال شایع تر است. عدم صداقت افراد در بیان این مسائل، تخمین ابعاد اجتماعی این مشکل را دشوار می کند. از یک زن خانه دار معمولی تا یک قاضی ارشد، تقریباً هر کسی می تواند به اعتیاد جنسی مبتلا شود؛ این اختلال ارتباطی با شغل یا تحصیلات ندارد و عموماً در زنان با وضعیت اجتماعی-اقتصادی خوب و در مردان با وضعیت اجتماعی-اقتصادی ضعیف تر، شایع تر است.
تنها ۷۲ درصد از متجاوزان جنسی و ۳۸ درصد از متجاوزان به عنف، معیارهای اعتیاد جنسی را دارند.
اعتیاد جنسی چگونه درمان می شود؟
برای درمان اعتیاد جنسی، ممکن است به روان درمانی طولانی مدت و دارودرمانی نیاز باشد. بسته به ویژگی های فرد، می توان از تکنیک های رفتاری، شناختی، پویشی و وجودی برای یافتن و بازسازی مشکلات ذهنی ناخودآگاه و ایجاد خلق و خوی متعادل استفاده کرد.
منبع: npistanbul